Ο άνθρωπος που μεγάλωσε με λύκους λέει πως η ανθρωπότητα τον απογοήτευσε

 

Ο Μάρκος Ροντρίγκεζ Παντόχα υπήρξε ο αληθινός Μόγλης. Το 1965 εντοπίστηκε σε μια σπηλιά την οποία μοιραζόταν με μια αγέλη λύκων με την οποία ζούσε επί 12 χρόνια.

Σήμερα, σε ηλικία 72 ετών κι αφού έχει ζήσει 50 περίπου χρόνια με τους ανθρώπους λέει ότι η ανθρωπότητα τον έχει απογοητεύσει.

Η μητέρα του Παντόχα πέθανε όταν ήταν πολύ μικρός και ο πατέρας του τον εγκατέλειψε πουλώντας τον σε έναν αγρότη ο οποίος ζούσε στα βουνά της Σιέρα Μορένα στην Ισπανία.

Ο ίδιος εκτιμά σήμερα, πως πρέπει να ήταν έξι ή επτά ετών τότε. Ο αγρότης όμως πέθανε αφού πρώτα τον είχε αφήσει να ζήσει στα βουνά, μέσα στην άγρια φύση.

Σε ηλικία 19 ετών πια, ο Παντόχα εντοπίστηκε από την ισπανική πολιτοφυλακή στη σπηλιά με τους λύκους και έτσι επέστρεψε στον πολιτισμό. Και τότε άλλαξαν τα πάντα.

Η ζωή του έγινε αντικείμενο μελέτης για τους ανθρωπολόγους, γράφτηκαν βιβλία ενώ το BBC παρουσίασε ένα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ το 2013.

Σήμερα το Παντόχα είναι 72 ετών και ζει στο μικρό χωριό Ράντε στην επαρχία της Γαλικίας. Ωστόσο σήμερα παραδέχεται πως οι τελευταίες ευχάριστες αναμνήσεις που έχει ήταν από τα χρόνια που ζούσε με τους λύκους.

Μιλώντας στην El Pais, δηλώνει σήμερα πως αισθάνεται ότι εξαπατήθηκε και έπεσε θύμα κακομεταχείρισης από τους ανθρώπους, έγινε αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους εργοδότες του στις οικοδομές όπου εργάστηκε αλλά και από γιατρούς.

«Νομίζω πως με κοροϊδεύουν επειδή δεν ξέρω από πολιτική ή ποδόσφαιρο», είπε στην ισπανική εφημερίδα.

Βέβαια συμπληρώνει πως αν και αισθάνεται ότι δεν κατάφερε ποτέ να προσαρμοστεί στην «ανθρώπινη ζωή», οι γείτονές του τον έχουν αποδεχθεί ως έναν από αυτούς.

Ακόμη και έτσι όμως, δηλώνει απογοητευμένος από τον ανθρώπινο τρόπο ζωής και παραδέχεται ότι προσπάθησε να επιστρέψει στα βουνά, αλλά οι λύκοι πλέον δεν τον αναγνωρίζουν ως έναν από αυτούς.

«Το νιώθεις πως είναι εκεί έξω. Τους ακούς να βαριανασαίνουν και ανατριχιάζεις…αλλά δεν είναι εύκολο να τους δεις. Υπάρχουν λύκοι και εάν τους φωνάξω θα απαντήσουν αλλά δεν θα με πλησιάσουν. Μυρίζω όπως οι άνθρωποι, φοράω κολόνια».

Όπως λέει, κάποια στιγμή επέστρεψε ακόμη και στο σημείο που ήταν η σπηλιά όπου ζούσε με την αγέλη του αλλά με θλίψη διαπίστωσε πως η περιοχή ήταν γεμάτη εξοχικά και ηλεκτροφόρους φράχτες.

Πάντως παραδέχεται πως η ζωή του δεν είναι μόνο απογοητεύσεις.

Συχνά η οργάνωση Amig@s das Arbores -η οποία βοηθά τον Παντόχα να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσής του-τον καλεί να επισκεφθεί διάφορα σχολεία και να μιλήσει για την εμπειρία του και τη σημασία που έχει να φροντίζουμε τον κόσμο γύρω μας.

Και όπως λέει ο εκπρόσωπος της οργάνωσης, Χοσέ Σάντος «είναι εκπληκτικό πως γοητεύει τα παιδιά με την εμπειρία του».