Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) Μάριο Ντράγκι κάλεσε σήμερα τις κυβερνήσεις των κρατών μελών της ευρωζώνης να αντιδρούν στην κρίση «διά της αναπροσαρμογής των μισθών», ώστε να ενισχύσουν τη βιωσιμότητα του ενιαίου νομίσματος.
«Όλες οι χώρες της ευρωζώνης θα έπρεπε να είναι ικανές να ευημερούν ανεξάρτητα. Αυτό σημαίνει ότι κάθε μια οικονομία θα έπρεπε να είναι ευέλικτη ώστε να μπορεί να εκμεταλλεύεται (τα πεδία όπου υπάρχουν) τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, για να επωφελείται από την ενιαία αγορά», ανέφερε ο Ντράγκι κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας που εκφώνησε στο Ελσίνκι.
«Θα έπρεπε να είναι σε θέση να κατανέμουν τους πόρους που έχουν στη διάθεσή τους αποτελεσματικά και να δημιουργούν ένα δυναμικό επιχειρηματικό περιβάλλον, ώστε οι οικονομίες τους να προσελκύουν κεφάλαια και να δημιουργούν αρκετή απασχόληση», συνέχισε ο Ντράγκι.
«Και θα έπρεπε να είναι αρκετά ευέλικτες ώστε να αντιδρούν με ταχύτητα στα βραχυπρόθεσμα (οικονομικά) σοκ, συμπεριλαμβανομένης της αναπροσαρμογής των μισθών ή της ανακατανομής πόρων από κάποιους τομείς σε κάποιους άλλους», υποστήριξε ο ίδιος.
Ο επικεφαλής του κεντρικού πιστωτικού ιδρύματος της Ευρώπης δεν ανέφερε συγκεκριμένα σε ποιες χώρες θεωρεί ότι θα όφειλαν να γίνουν αυτές οι «αναπροσαρμογές» του εργατικού κόστους, ούτε διευκρίνισε κατά ποιον τρόπο θα ήθελε οι κυβερνήσεις των κρατών μελών να αποκαταστήσουν την «ευελιξία» στην οποία αναφέρθηκε.
Είπε πάντως πως η νομισματική ένωση, καίτοι «αμετάκλητη», παραμένει «πάντοτε ημιτελής» δίχως μια δημοσιονομική ένωση αλλά και χωρίς μια μεγάλη κινητικότητα των ανέργων που ζητούν εργασία πέραν των συνόρων.
Κατά συνέπεια, είπε, η ευρωζώνη θα έπρεπε να δημιουργήσει και να θέσει σε λειτουργία μηχανισμούς που θα επιτρέπουν οι κρίσεις που πλήττουν μια χώρα να μην επηρεάζει όλες τις άλλες.
«Η έλλειψη διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων δημιουργεί το φάσμα μιας μόνιμης οικονομικής απόκλισης μεταξύ των μελών. Και στον βαθμό στον οποίο αυτό απειλεί την θεμελιώδη συνοχή της Ένωσης, αυτό έχει πιθανόν επιζήμιες συνέπειες για όλα τα μέλη της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης», προσέθεσε ο πρόεδρος της ΕΚΤ.
Χρησιμοποιώντας ασυνήθιστα άμεσο και ωμό τόνο, ο Ντράγκι κάλεσε τα 18 κράτη μέλη της ευρωζώνης να «επενδύσουν σε άλλους μηχανισμούς για να μοιράζονται τα κόστη των σοκ».
«Κάποιου είδους διακρατικός μηχανισμός κοινής αντιμετώπισης του (οικονομικού) κινδύνου είναι απολύτως αναγκαίος ώστε να βοηθά να μειώνονται τα κόστη της προσαρμογής για τις χώρες αυτές και να αποτρέπεται το ενδεχόμενο οι υφέσεις να αφήνουν βαθιά και μόνιμα σημάδια».
Ο Ντράγκι αναφέρθηκε ακόμη στο πολιτικά ευαίσθητο θέμα της δημιουργίας «κάποιας μορφής μηχανισμού υποστήριξης του κρατικού χρέους», κάνοντας πιθανόν μια αναφορά σε κοινές εγγυήσεις για την έκδοση νέου δημόσιου χρέους.
Αλλά αυτού του είδους οι ιδέες συναντούν τη σθεναρή αντίσταση της Γερμανίας, του μεγαλύτερου και ισχυρότερου κράτους μέλους της ΕΕ, καθώς οι πολιτικοί και οι οικονομικοί ηγέτες στο Βερολίνο δεν θέλουν να αναλάβουν ούτε κατά διάνοια το κόστος του «ανεύθυνου», όπως λένε, δανεισμού άλλων χωρών.