“χωρίς / με κόκαλα” – από την Eduarda Vaz-Mourao
Κρέας χωρίς κόκαλο “με κόκαλα”, φιστίκια που “ενδέχεται να περιέχουν φιστίκια” ή και σάλτσα σκόρδου που δεν περιέχει σκόρδο…. Στην ολομέλεια του Ιουλίου, το ΕΚ ψήφισε κανόνες αποσαφήνισης των πληροφοριών που περιλαμβάνουν οι ετικέτες των τροφίμων. Ήταν αναγκαίο και αργά ή γρήγορα θα συνέβαινε και εμείς ζητήσαμε από τους φίλους του ΕΚ στο Facebook να μας πουν ή και να μας στείλουν φωτογραφίες των πιο… αινιγματικών πληροφοριών που έχουν δει σε συσκευασία τροφίμων.
Περίεργες πληροφορίες….
“Αγόρασα κάποτε σάλτσα σκόρδου” μας γράφει ο Mariusz, όμως “δεν είχε γεύση σκόρδου”. Όπως προέκυψε, “δεν περιείχε καν σκόρδο” αλλά πολλά και διάφορα χημικά. “Ένιωσα ότι με κορόιδεψαν” καταλήγει με παράπονο. Η Sharon πάλι, αγόρασε πριν μερικά χρόνια κοτόπουλο και διάβασε με κάποια έκπληξη ότι ήταν “αναμορφωμένο”. Τι ακριβώς σημαίνει αυτό, πώς αναμορφώθηκε το δύστυχο πτηνό, δεν ήξερε να μας πει…
Μερικοί μας έστειλαν φωτογραφίες που πήραν από περίεργες ετικέτες και είμαστε ευγνώμονες: μια τέτοια φωτογραφία είναι και το “κρέας χωρίς κόκαλο – με κόκαλο”, της Eduarda, που όπως μας διαβεβαιώνει είχε, τελικά, κόκαλο μέσα του. Ο Mark, αγόρασε ένα γιαουρτάκι και ίσως το κρατήσει για τα εγγόνια του: μπορεί να είναι τυπογραφικό σφάλμα ή πάλι να αποτελεί το προϊόν ενδιαφέρουσας μεθόδου συντήρησης, πάντως η ημερομηνία λήξης είναι “21 Δεκ. 34”.
… και δύσκολες ερωτήσεις
Σε πιο σοβαρό επίπεδο, η Maruška διαμαρτύρεται ότι μερικές φορές “οι ετικέτες γράφουν 100% “τάδε” αλλά διαβάζοντας τα συστατικά στο πίσω μέρος της συσκευασίας βλέπεις πολλά και διάφορα”. Όπως το θέτει διπλωματικά, είναι κάτι που ” δε μου αρέσει”…
Μερικοί από τους φίλους μας στο Facebook συμφώνησαν με την Geraldine ότι “το σημαντικότερο όλων είναι να αναγράφεται η χώρα προέλευσης”: “Όλοι οι πολίτες έχουν το δικαίωμα να γνωρίζουν από ακριβώς ποια χώρα προέρχεται κάθε τρόφιμο και ποιους αγρότες στηρίζουμε αγοράζοντάς το”.
Διαρκές πρόβλημα είναι φυσικά οι Γενετικά Τροποποιημένοι Οργανισμοί, τα λεγόμενα μεταλλαγμένα, και όπως ρωτά ο Wojtek, “μπορούν οι καταναλωτές να γνωρίζουν αν αυτό που τρώνε περιέχει ΓΤΟ”; Στην Ευρώπη η απάντηση είναι “ναι”. Περισσότερες πληροφορίες στο σχετικό σύνδεσμο.
Άλλωστε, μετά από έντονες διαπραγματεύσεις με τις κυβερνήσεις, το ΕΚ ενέκρινε με ευρεία πλειοψηφία σειρά κανόνων σχετικών με τις πληροφορίες που αναγράφονται στις συσκευασίες των τροφίμων αλλά και το πόσο ευανάγνωστες πρέπει να είναι οι πληροφορίες αυτές. Προσθέτοντας έτσι σε έναν ήδη μακρύ κατάλογο κανόνων που περιλαμβάνουν την υποχρεωτική ένδειξη ύπαρξης ΓΤΟ, το ΕΚ αποφάσισε την αναλυτική και, κυρίως, ευανάγνωστη, αναγραφή σειράς συστατικών όπως τα λίπη, το αλάτι και τα αλλεργιογόνα καθώς και σαφή ένδειξη χρήσης υποκατάστατων όπως φυτικό τυρί. Αναλυτική ενημέρωση στον σχετικό σύνδεσμο.
Έτσι, αν όλοι συμφωνούμε το τον Mak ότι “οι ετικέτες πρέπει να είναι ευανάγνωστες και για κάθε συστατικό πρέπει να αναφέρεται σαφώς αν είναι φυσικό ή τεχνητό”, το μόνο που έχουμε να προσθέσουμε είναι “διαβάζετε προσεκτικά τι γράφει η συσκευασία”.
