Το πόσιμο νερό είναι αναμφίβολα από τα πλέον θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου (και όχι μόνον) αλλά για δισεκατομμύρια αποτελεί ακόμα όνειρο, μερικές φορές άπιαστο. Περίπου 1,5 εκατομμύρια άνθρωποι χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους επειδή ήπιαν μολυσμένο νερό και 2,5 δισεκατομμύρια είναι εκείνοι που ζουν χωρίς στοιχειώδη ύδρευση και αποχέτευση ενώ πάνω από ένα δισεκατομμύριο δεν έχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό.
Η Κοινοβουλευτική Συνέλευση ΕΕ-ΑΚΕ στη Βουδαπέστη ζήτησε τη ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος καθώς στις αναπτυσσόμενες χώρες, το 70% των βιομηχανικών λυμάτων καταλήγει χωρίς καμία επεξεργασία σε λίμνες ποτάμια και θάλασσες, με τεράστια ρύπανση όχι μόνο από τη γεωργία και τη βιομηχανία αλλά και από αστικά λύματα. Τραγικός απολογισμός είναι να πεθαίνει ένα παιδί κάθε είκοσι δευτερόλεπτα αποκλειστικά λόγω προβλημάτων υγιεινής.
“Η ύπαρξη καλών υποδομών υγιεινής είναι το βασικότερο προαπαιτούμενο για την προστασία της υγείας”, σημειώνει η εκ των εισηγητών του ΕΚ, Γερμανίδα ευρωβουλευτής του ΕΛΚ, Christa Klass.
Το πρόβλημα, βέβαια, είναι ότι η δημιουργία τέτοιων υποδομών κοστίζει και πολλές χώρες της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού απλώς αδυνατούν να αντεπεξέλθουν, ακριβώς σε μία περίοδο στην οποία η εντεινόμενη και σε αυτές τις χώρες αστυφιλία κάνει το πρόβλημα ακόμα οξύτερο.
Στη συνεδρίασή της στη Βουδαπέστη, η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΕΚ και των χωρών αυτών ζήτησε την κατασκευή τέτοιων υποδομών και κυρίως φρεατίων, σε πόλεις και χωριά στα οποία καταγράφεται ταχεία αύξηση του πληθυσμού, τη διανομή ταμπλετών χλωρίου για απολύμανση του πόσιμου νερού και, φυσικά, τη λήψη μέτρων για την προστασία των υδάτινων πόρων από την αστική, βιομηχανική και γεωργική ρύπανση.
Ένας από τους “στόχους της Χιλιετίας” που έχει θέσει η ΟΗΕ προς υλοποίηση μέχρι το 2015 είναι η μείωση κατά το ήμισυ του ανθρώπινου πληθυσμού που δεν έχει άμεση πρόσβαση σε πόσιμο νερό και η Fiona Hall των Φιλελευθέρων (Βρετανία) θυμίζει ότι “πρέπει να έχουν συνοχή οι πολιτικές μας: δεν μπορεί να προσυπογράφουμε τους Στόχους της Χιλιετίας και ταυτόχρονα να αφήνουμε τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις εξόρυξης να μολύνουν γιατί δεν τους επιβάλλουμε την εφαρμογή περιβαλλοντικών κανόνων και στις δραστηριότητές τους εκτός ΕΕ”.
Αντιστοίχως κρίσιμη είναι η προστασία του τροπικού δάσους ειδικά σε ότι αφορά την αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου με τον Bobbo Hamatoukour του Καμερούν να υπενθυμίζει ότι “αν δεν δώσουμε προσοχή στην κλιματική αλλαγή θα μείνουμε χωρίς νερό και το δάσος προστατεύει το νερό”
Μάλιστα από το 2004 υπάρχει ειδικός οργανισμός ΑΚΕ-ΕΕ που έχει σα στόχο τη δημιουργία υποδομών στις φτωχότερες χώρες, με χρηματοδότηση 200 εκατομμυρίων ευρώ μέχρι το 2013.