Τα κύρια σημεία
- Συνέντευξη με την εισηγήτρια του ΕΚ για τη διασυνοριακή περίθαλψη, Françoise Grossetête
- “Δεν προσπαθούμε να ενθαρρύνουμε τον ιατρικό τουρισμό, απλά να παράσχουμε περισσότερες επιλογές δημόσιας περίθαλψης”
Πόσοι δεν έχουν σκεφθεί να νοσηλευθούν σε άλλο κράτος μέλος, είτε γιατί θα είναι καλύτερα, ή γρηγορότερα ή και φθηνότερα; Εκείνοι που το αποτολμούν όμως, συχνά βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε γνήσιο καφκικό λαβύρινθο όταν έρθει η ώρα της ασφαλιστικής κάλυψης. Η οδηγία για τη “διασυνοριακή περίθαλψη” ίσως αλλάξει κάποια πράγματα. Μιλήσαμε με την εισηγήτρια του ΕΚ για το θέμα, Γαλλίδα ευρωβουλευτή του ΕΛΚ, Françoise Grossetête.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έχει ήδη κατ επανάληψιν υπερασπισθεί τα δικαιώματα των ασθενών σε ότι αφορά τη μετακίνησή τους εντός της ΕΕ και το Κοινοβούλιο έχει τώρα σα στόχο να διευκολύνει και να ρυθμίσει τις μετακινήσεις αυτές, με την Grossetête να σημειώνει ότι “είναι η πρώτη σχετική οδηγία και πρέπει να ξεπεράσουμε την αντίσταση των κρατών μελών.
Ποια είναι ακριβώς η κατάσταση σήμερα;
Σήμερα, αν ένας πολίτης θελήσει να νοσηλευθεί σε άλλο κράτος μέλος, δεν γνωρίζει ούτε αν θα καλυφθεί ασφαλιστικά ούτε πώς θα μπορέσει να το πετύχει. Πρέπει με άλλα λόγια να αναλάβει το κόστος χωρίς να γνωρίζει αν θα καλυφθεί από το ταμείο του και τέτοιου είδους προβλήματα έχουν φθάσει μέχρι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Το ΕΚ έχει πια αποφασίσει ότι ήρθε η ώρα να αντιμετωπισθεί νομοθετικά το πρόβλημα.
Περίθαλψη χωρίς σύνορα;
- Το κόστος της ανέρχεται σήμερα σε περίπου 10 δισεκατομμύρια ευρώ ή το 1% των εθνικών δαπανών για δημόσια υγεία και περίθαλψη
- 30% των Ευρωπαίων δεν γνωρίζουν καν ότι έχουν το δικαίωμα να νοσηλευθούν σε άλλα κράτη μέλη
- 25 εκατομμύρια Ευρωπαίοι πάσχουν από σπάνιες ασθένειες και συχνά έχουν άμεση ανάγκη νοσηλείας στο εξωτερικό
Στόχος της οδηγίας είναι να επιτρέψει την “κινητικότητα” των ασθενών, όπως την έχουμε ήδη εξασφαλίσει σε επίπεδο ΕΕ για τους εργαζόμενους και τους φοιτητές. Πρόκειται για θεμελιώδες δικαίωμα του Ευρωπαίου πολίτη. Όμως δεν προσπαθούμε να ενθαρρύνουμε τον ιατρικό τουρισμό, απλά να παράσχουμε περισσότερες επιλογές δημόσιας περίθαλψης, κάτι που είναι σημαντικό και ιδιαίτερα χρήσιμο για παραμεθόριες περιοχές.
Τι θα αλλάξει λοιπόν αν εγκριθεί η οδηγία;
Οι ασθενείς θα έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν το που θα νοσηλευθούν, τη δυνατότητα να έχουν την καλύτερη δυνατή περίθαλψη. Θα υπάρχουν εθνικά κέντρα ενημέρωσης σε κάθε χώρα που θα διευκολύνουν την ενημέρωση για τις υπηρεσίες που παρέχονται σε άλλα κράτη μέλη. Αν η μετάβαση για νοσηλεία στο εξωτερικό απαιτεί έγκριση, τότε η αποζημίωση θα καταβάλλεται απ ευθείας από το κράτος μέλος του ασθενούς σε εκείνο στο οποίο νοσηλεύθηκε.
Πολλά κράτη μέλη αντιδρούν στην πρόταση αυτή φοβούμενα “εισβολή” ασθενών και αύξηση του κόστους νοσηλείας. Υπάρχει πράγματι τέτοιος κίνδυνος;
Οι δαπάνες για νοσηλεία στο εξωτερικό δεν αποτελούν παρά πολύ μικρό μέρος των δημοσίων δαπανών για την υγεία. Επιπλέον οι ασθενείς θα μπορούν να αποζημιωθούν για νοσηλεία σε άλλο κράτος μέλος μόνο αν η συγκεκριμένη νοσηλεία καλύπτεται ασφαλιστικά στη χώρα τους και μόνο στο ύψος στο οποίο καλύπτεται στη χώρα τους. Αν για παράδειγμα οι Γερμανοί ασφαλισμένοι δεν έχουν ασφαλιστική κάλυψη για οδοντιατρική περίθαλψη, δεν θα καλυφθούν ασφαλιστικά αν πάνε σε Γάλλο οδοντίατρο. Σε καμία περίπτωση δεν θα είναι δυνατόν για ασθενή να αποκομίσει το παραμικρό οικονομικό όφελος από την ασφαλιστική του κάλυψη.
Η οδηγία έχει επανέλθει στο ΕΚ για συζήτηση. Που ακριβώς εστιάζονται οι διαφωνίες σας με τα κράτη μέλη;
Τρείς είναι οι μεγάλες διαφωνίες: η προκαταβολή των δαπανών, η ανάγκη προηγούμενης έγκρισης και οι σπάνιες ασθένειες.
Πιστεύουμε και αυτό είναι κάτι στο οποίο συμφωνούν όλες οι μεγάλες πολιτικές ομάδες, ότι για να αποφευχθεί κάθε διάκριση υπέρ των πλουσιότερων, το κράτος μέλος του ασθενούς θα πρέπει να καταβάλλει την όποια προκαταβολή απ’ ευθείας στο νοσοκομείο στο οποίο θα νοσηλευθεί ο πολίτης του ώστε να μην υποχρεούται αυτός να καταβάλλει την προκαταβολή. Αν αυτό δεν είναι δυνατόν τότε ο ασθενής θα πληρώνει την προκαταβολή αλλά θα πρέπει να αποζημιώνεται το συντομότερο δυνατό.
Σε ότι αφορά την προηγούμενη έγκριση κάθε μετάβασης ασθενούς στο εξωτερικό από τις αρμόδιες υπηρεσίες της χώρας του, το ΕΚ ήταν και παραμένει αντίθετο όμως θα μπορούσαμε να δεχθούμε ως συμβιβαστική λύση να τεθούν ιδιαίτερα συγκεκριμένα, αντικειμενικά και ολιγάριθμα κριτήρια για την απόρριψη τέτοιου αιτήματος.
Ένα άλλο πολύ σημαντικό σημείο είναι για εμάς να έχουν τη δυνατότητα οι Ευρωπαίοι που πάσχουν από σπάνια νοσήματα να νοσηλευθούν σε άλλο κράτος μέλος. Ο αριθμός τους ανέρχεται σε 25 εκατομμύρια και όλοι έχουν ανάγκη της καλύτερης δυνατής περίθαλψης. Το Συμβούλιο αγνόησε πλήρως αυτό το σημείο αλλά για μας είναι απαράβατος όρος.
Πιστεύετε ότι θα υπάρξει συμφωνία;
Ελπίζω ότι θα υπάρξει, προς όφελος των ασθενών.